نگاه به بیماران پارانویا، انگلیسی، انتشارات شیکاگو ۱۹۹۸، دکتر حمید رضا تهرانی
تاو‌ل‌های پر از مایع که به عنوان بخشی از جوش‌ها ایجاد می‌شوند.
از رایج‌ترین دلایل ابتلا به پارانوئید می‌توان به زندگی در یک خانواده کم درآمد و فقیر، بیوه بودن، ازدواج نکردن، ترومای دوران کودکی و سابقه خانوادگی اشاره کرد.
بثورات به سایر نقاط بدن گسترش پیدا کرده‌اند یا علائم دیگری هم دارید (مثل تب بالا).
پزشکان معمولا با ارزیابی ظاهر بثورات و تاول‌ها بر روی بدن، آن‌ها را از طریق یک امتحان فیزیکی تشخیص می‌دهند. در برخی موارد، آن‌ها ممکن است نمونه بافتی را از مایع تاول‌ها جمع‌آوری کنند و آن را به آزمایشگاه بفرستند تا بررسی کنند که وجود یا عدم وجود ویروس را بررسی کنند.
هرچند تحقیقات بیشتری نیاز است تا متوجه شویم چرا این عوامل احتمال ابتلا به این اختلال را بیشتر می کنند و چگونه استرس و تروما در ایجاد آن نقش دارد.
عاملی که این ویروس را تحریک می‌کند معمولا روشن نیست، اما ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که اتفاقی رخ دهد که سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و ویروس را وادار به فعال‌سازی مجدد کند.
[۴] وارد کردن اتهامات غیرواقعی و عدم اعتماد معمولاً از دیگر نشانه‌های پارانویا است.[۵] به عنوان مثال، حادثه ای که اکثر مردم به عنوان یک حادثه یا تصادف تلقی می‌کنند، از منظر یک فرد پارانوئید ممکن است توطئه تصور شود.[۶]
اگرچه زونا اغلب بدون هیچ مشکلی برطرف می‌شود، اما چندین عارضه بالقوه وجود دارند که می‌توانند از زونا ایجاد شوند.
درمان بر افزایش مهارت‌های عمومی مقابله‌ای، به ویژه اعتماد و همدلی و همچنین بر بهبود تعامل اجتماعی، ارتباطات و عزت نفس تمرکز دارد.
افزایش سن: اگرچه زونا به ندرت در کودکان رخ می‌دهد، اما در بزرگسالان مسن بسیار شایع است و با افزایش سن بروز می‌کند.
شکاکیت بیش از حد داشتن. به عنوان مثال، فکر می‌کنند که افراد دیگر دروغ می‌گویند یا طرح‌هایی برای تقلب کردن علیه آن‌ها دارند.
کژانگاری، مانند گمان به این که همکار شما می‌خواهد شما را مسموم یا صدای شما بیماری زونا پوست را ضبط کند.
هنگامی که متخصص سلامت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، حدس می زند فرد به پارانویا مبتلا است، اغلب سؤالات کلی می‌پرسد که حالت دفاعی در فرد ایجاد نکند یا جوّ گفتگو را سنگین نکند. معمولا سؤالاتی می پرسد که روشن کننده موارد زیر است: